Malowanie liczbami - logir - DEMO

Malowanie liczbami (obrazki logiczne) to logiczna łamigłówka o prostych zasadach, ale rozwiązaniu wymagającym odpowiedniej strategii. Łamigłówka polega na zaznaczeniu właściwych pól diagramu, za którym kryje się obrazek. Liczby u góry i z lewej strony diagramu określają, które pola należy zaznaczyć. Każda liczba określa długość grupy zamalowanych pól w danym rzędzie lub kolumnie. Pomiędzy grupami zamalowanych pól musi być co najmniej jedno pole puste. Kolejność liczb mówi o kolejności grup zamalowanych pól.

Historia

Za ojca Malowania Liczbami uznaje się japońskiego grafika Non Ishida, który w 1987 roku w Tokio wygrał konkurs polegający na ułożeniu obrazu z zapalonych świateł w wieżowcu. Pomysł gry powstał przy próbie zapisu na papierze obrazka malowanego na wieżowcu. W tym samym czasie japoński profesor Tetsuya Nishio wpadł na identyczny pomysł. W 1990 roku łamigłówkę spopularyzowano w Wielkiej Brytani pod nazwą Nonograms. Łamigłówka ukazywała się w The Sunday Telegraph. W 1993 roku ukazała się książka z obrazkami logicznymi autorstwa Non Ishida. W niedługim czasie książki takie zaczęły ukazywać się w innych krajach. W 1998 roku The Sunday Telegraph ogłosił konkurs na nową nazwę dla łamigłówki - wygrała nazwa Griddlers. Obecnia łamigłówka jest bardzo popularna na całym świecie i rozgrywane są liczne turnieje w jej rozwiązywaniu.

Pierwsza książka z Obrazkami Logicznymi ukazała się w Japonii, w 1993 roku, jej autorem był Nin Ishida. W niedługim czasie książki takie zaczęły ukazywać się w innych krajach. Pierwsze gry elektroniczne wyprodukowała firma Nintendo w 1995 roku - (platforma Game Boy) pod nazwą “Picross”.

Malowanie liczbami to łamigłówka polegająca na zaczernianiu pól diagramu. Zaczernione pola utworzą rysunek. To, które pola trzeba zaczernić, wskazują liczby obok diagramu. Liczby z lewej strony każdego wiersza określają, ile grup czarnych pól jest w danym rzędzie i ile czarnych pól jest w każdej grupie. Dla przykładu liczby „1,4,2” oznaczają trzy grupy: pierwsza jest złożona z jednego, druga z czterech, a trzecia z dwóch czarnych pól. Wyodrębnienie 3 kolejnych liczb świadczy o tym, że pomiędzy grupami czarnych pól występuje przynajmniej jedno wolne (białe) pole. Analogicznie jest z liczbami u góry diagramu. Obrazki czarno białe są klasyczną wersją ale czasami można spotkać wersję z wieloma kolorami, w której pola diagramu koloruje się zgodnie z kolorem liczb. Pola z dwoma różnymi kolorami nie muszą mieć białego pola pomiędzy sobą. Występuje również inna wersja (triddler), w której diagram składa się z równobocznych trójkątów.

Metody rozwiązywania

Podczas rozwiązywania obrazków logicznych trzeba decydować, która komórka jest pełna (czarna), a która pusta (biała). Poprawne zaznaczanie pustych pól jest nie mniej ważne niż zaznaczanie pól pełnych. Podczas rozwiązywania planszy zaznaczone puste pola bardzo pomagają w rozwiązaniu całej łamigłówki. Rozwiązanie większości obrazków logicznych nie jest możliwe bez zaznaczania pustych pól. Równie ważną sprawą jest aby nigdy nie zgadywać. Zaznaczamy tylko komórki, których wartość możemy określić za pomocą dedukcji. Zgadywanie zazwyczaj kończy się błędem i psuje całą zabawę. Nawet jeśli domyślamy się, co przedstawia rozwiązywany obrazek i na tej podstawie możemy zgadnąć, jak powinny być wypełnione następne pola, nie możemy zaznaczać komórek bez logicznego uzasadnienia. Proste obrazki można rozwiązać rozpatrując tylko poszczególny rząd lub kolumnę i wnioskując, które komórki są pełne, a które są puste. Bardziej skomplikowane obrazki wymagają dedukcji obejmującej więcej kolumn lub rzędów. Taka praca czasami wymaga określania pól metodą „nie wprost”, tzn. „Komórka musi być pełna, ponieważ gdyby była pusta, to w innych komórkach występowałby błąd” i odwrotnie. Czasami aby rozwiązać obrazek trzeba używać metody „nie wprost” analizując jednocześnie kilka komórek – potrzeba do tego dużej wprawy i cierpliwości, radzą sobie z tym tylko najlepsi gracze.